Weer Thuis

Het schip is aangemeerd op de kust van Athene. Vol vreugde ga ik opzoek naar mijn vader, ik wil hem zo graag alle verhalen vertellen, en ik moet hem natuurlijk mededelen dat ik de minotaurus heb gedood. Maar ik kan hem niet vinden. Ik vraag aan een van zijn beste slaven of zij weten waar mijn vader is. Ze kunnen mij geen antwoord geven, want zij hebben hem ook al een tijdje niet meer gezien. Ik loop naar de stoel, waar pap over had verteld dat hij elke dag voor mij terugkomst zou wachten. Ik kijk naar de zee, en daar zie ik hem. Mijn lieven vader is dood. hij zal wel van deze rots afgesprongen zijn. Ik barst in huilen uit. Dan bedenk bij mijzelf waarom hij is gesprongen. Dan weet ik het weer. Ik had de zwarte zeilen moeten verwisselen naar witte. Uit verdriet heeft hij zich dus van het leven beroofd. Ik kan het ook niet meer aan. Wat moet ik nu doen? Een leven leiden zonder mijn vader, en zonder mijn geliefde Ariadne. Wat een ramp! Ik besluit om terug te gaan naar mijn moeder, ik hoop dat zij er wel voor mij kan zijn.